9 Şubat 2017 Perşembe

ELLERİN YOLU KISALIR BİZİM YOLLAR UZAR MI?

Yollar ne güzeldir. Kıvrılır, bükülür, uzar gider bir yerlere. Kimi zaman uzağı yakın, kimi de yakını
ırak eyler.
Nice hasretleri kavuşturur. Nice gözleri ışıldatır, Nice gönülleri ferahlatır. 
O yollara biz neler vermişizdir;  sacını tarayıp binbir ihtimamla büyüttüğümüz kızlarımızı, baba evinden beyaz gelinliği giydirip...
Al kınalı kuzularımızı şan şerefle saçını asker traşı edip...
Büyük adam olsun istediklerimizi uzak illere gitsin de okusun, diye yollayıp...
Yollar...
Hasretimizi dindirendir onlar çoğu kez.
Çoğu kez gözlerimizi yollarda kalmaktan kurtaran.
Uzun uzun yollar... Bazan da kısalan.
Köprülerle bağlanan, otoyollarla günleri saatlere deviren. 

Kütahya'nın yolları kısalacağına uzamış mı ne? 
Beş saatte gider gelirdik eskiden, İstanbul - Kütahya arasını. 

Benim yola baktıranım, hürmetli anacığım ve babacığım gözümüzü yollarda koydu da pek bi şaşırdım bu işe. Yola baka baka şimdi gelirler, şimdi gelecekler derken, saat 22,30u buldu. 15.00 te bindikleri otobüs ancak şimdi gelebildi. Sağ salim geldiklerine şükrettim elbet. Fakat 5 saat süren yol neden bu kadar fazla olmuştu?

İstanbul trafiği sandım önce. ama değilmiş! 
Meğer artık otobüsler 3. köprüyü kullanarak geliyormuş İstanbul'a. Yolun uzaması da ondanmış. Şimdi: Ellerin yolu kısalır Kütahya'nın yolu uzar mı? 
Yoksa: Köprüler yolları uzatır mı? 

Meryem ŞAHİN
2017 Şubat
#yol

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder